Wersja do druku | | Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr 2 w Wejherowie

Od 15.11.2016 roku realizujemy w naszym ośrodku projekt: „Nowa jakość edukacji dzieci i młodzieży z wadą słuchu – nową szansą na samodzielność i pełną integrację”
w ramach projektu „Mobilność kadry edukacji szkolnej” Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego Nr umowy POWERSE-2016-1-PL01-KA101-024510

Naszym partnerem przy realizacji projektu jest Casa da Educação – Sapere Aude z siedzibą w Lizbonie w Portugalii.

Głównym celem projektu jest podniesienie jakości pracy szkoły, wzrost kompetencji zawodowych nauczycieli poprzez adaptację dobrych praktyk oraz transfer wiedzy
w dziedzinie organizacji metod kształcenia i wychowania osób niesłyszących.

Celami szczegółowymi są:

poznanie struktury organizacyjnej oraz strategii kształcenia osób niesłyszących w Portugalii,
doskonalenie form i metod pracy poprzez obserwację pracy w placówkach kształcących, wychowujących i wspierających osoby niesłyszące,
wymiana doświadczeń zawodowych i nawiązanie współpracy pomiędzy nauczycielami, wychowawcami i osobami pracującymi z niesłyszącymi,
wdrażanie najlepszych, sprawdzonych praktyk europejskich,
doskonalenie umiejętności posługiwania się językiem obcym,
poznanie realiów pracy i życia, bogactwa kulturowego, historycznego, mentalnego innych narodowości i kultur europejskich.

Rezultatami projektu będzie: podniesienie jakości pracy szkoły, wzrost kompetencji zawodowych nauczycieli, wychowawców, pedagogów i psychologów poprzez adaptację najlepszych praktyk oraz transfer wiedzy i publikację raportów z odbytej mobilności.

W projekcie zostały zaplanowane dwa działania typu job shadowing w portugalskich szkołach na poziomie edukacji podstawowej i średniej oraz w placówkach wspierających dorosłe osoby z wadą słuchu.

Od 13.02.2017 r. do 14.02.2017 r. przeprowadzona została rekrutacja do projektu, w wyniku której wyłoniono dwie grupy uczestników mobilności zgodnie z zatwierdzonym Regulaminem rekrutacji.

Od 28.08.2017 r. do 22.09.2017 r. obie grupy przygotowywały się do mobilności, uczestnicząc w zajęciach z języka angielskiego, zajęciach kulturowych i szczegółowo przygotowujących do udziału w projekcie. Łącznie uczestnicy odbyli 40 godzinne przeszkolenie.

Pierwsza grupa nauczycieli i wychowawców przebywała w Lizbonie od 26.09.2017 r. do 1.10.2017 r. Program tej grupy obejmował wizyty techniczne i szkoleniowe w Ministerstwie Edukacji (Dział potrzeb specjalnych), Centrum Edukacji i Rozwoju Jacoba Pereira (CASA PIA LISBOA), AGRUPAMENTO DE ESCOLAS QUINTA DE MARROCOS - Szkole referencyjnej ds. Edukacji dwujęzycznej uczniów głuchych (EREBAS), ANTÓNIO ARROIO ART SCHOOL oraz bogaty program kulturowy. Swoje działania dokumentowali w dziennikach obserwacji i na specjalnie stworzonym blogu: http://ponadgranicami.blox.pl/html

Od 8 do 14 kwietnia 2018 r. odbyła się kolejna mobilność 10 osobowej grupy pracowników pedagogicznych z naszego ośrodka. YouTube

Pojechaliśmy do Lizbony (oraz innych pobliskich miejscowości), aby poznać i zobaczyć w praktyce, w jaki sposób zorganizowany jest w tym kraju proces przygotowywania młodych ludzi z wadą słuchu do samodzielnego, pełnego udziału w życiu społecznym.

Czas pobytu podzielony był na dwie zasadnicze części: wizyty techniczne w ministerstwie i różnego rodzaju szkołach oraz czas przeznaczony na poznawanie kraju i jego szeroko rozumianej kultury - historii, architektury miast i miasteczek, przepięknych plaż, przyrody, zabytków, kuchni i innych ciekawych spostrzeżeń.

WIZYTY TECHNICZNE

Pierwszym miejscem do którego pojechaliśmy był Departament ds. Specjalnych Potrzeb Ministerstwa Edukacji Portugalii. Przedstawiono nam realizowaną w Portugalii koncepcję nauczania włączającego, która zakłada, że wszystkie dzieci niepełnosprawne uczą się w szkołach i klasach razem z dziećmi pełnosprawnymi. Nauka taka ma na celu przeciwdziałać wykluczeniu edukacyjnemu i społecznemu oraz wyrównać szanse w dostępie do wiedzy i możliwości edukacyjnych. Ma również zapewnić autonomię każdego ucznia i jego równowagę emocjonalną oraz przygotować do dalszej nauki i przyszłego życia zawodowego. Obowiązek szkolny obowiązuje dzieci i młodzież do 15 roku życia, ale w przypadku uczniów niepełnosprawnych można ten wiek wydłużyć.

Pierwsza odwiedzana przez nas szkoła Secundária Virgílio Ferreira w Lizbonie, a w niej niesłyszący chłopcy uczący się w zawodzie informatyka. Na tym etapie nauki nie ma już w szkole logopedy. Ilość zajęć dodatkowych uzależniona jest od potrzeb ucznia. W pokazywanej nam klasie uczy się 3 chłopców niesłyszących, w tym jeden w stopniu głębokim niedosłuchem. Dwóch obserwujemy na dodatkowych zajęciach. Zajęcia prowadzi nauczyciel przedmiotu i tłumacz języka migowego. Kolejna lekcja jest z całą klasą- zajęcia w pracowni komputerowej- wszyscy rozwiązują test wyświetlony na tablicy. Jeden chłopiec jest szczególnie aktywny. Okazuje się, że to uczeń niesłyszący.

Podczas rozmowy uczniowie chwalą szkołę, mówią, że dobrze się w niej czują i mają dużo kolegów. Niektórzy uczą się języka migowego. Nauczyli się komunikować ze sobą, mogą więc w przyszłości także razem pracować.

Kolejna szkoła Agrupamento de escolas Manuel Patrício położona jest na przedmieściach Lizbony. Jest nieduża, ale uczy się w niej ponad setka dzieci. Obejmuje też swoja opieką dzieci uczące się w domu. Uczniowie z klas I-IV oraz młodsze dzieci. Pani dyrektor oprowadzająca nas po szkole zna wszystkie dzieci po imieniu. Wchodzimy do różnych klas i obserwujemy pracę pedagogów- oprócz nauczyciela głównego w klasie są również inni specjaliści w zależności od potrzeb, nawet kilka osób, w tym tłumacze języka migowego. W klasie III niesłyszący chłopcy płynnie czytają tekst z podręcznika. Pani dyrektor chwali się nam sukcesami uczniów- mają kilkoro studentów, laureata olimpiady geograficznej, zwycięzcę konkursu muzycznego i inne. Wszystkie dzieci chcą mówić i uczyć się tego, co słyszący. Piszą takie same sprawdziany, zdają takie same egzaminy. Na koniec występ dzieci z całej szkoły. Z ogromnym entuzjazmem śpiewają, grają i wszyscy migają dwie piosenki.

Szkoła Agrupamento de escolas Manuel Patrício znajduje się w miejscowości Évora. Wystrój szkoły pokazuje, że tutaj dużo pracuje się metodą projektu. W szkole, obok nauczycieli specjalistów, np. logopedów pracują również tłumacze języka migowego (także niesłyszący). Podobnie, jak w poprzedniej szkole nauczyciel może pracować nie tylko w jednej szkole, ale w całym zespole szkół.

Przedstawiamy portugalskim nauczycielom prezentację pokazującą historię wejherowskiej placówki oraz naszą pracę.

Najpierw obserwujemy zajęcia z geografii na których niesłysząca dziewczynka przedstawia wyniki projektu opracowanego przez zespół dzieci. Dziewczynka omawia kolejne slajdy, nie mówi- miga, a nauczyciel tłumaczy znaki. Później inne dzieci wypowiadają się na temat prezentacji, a także poznają wybrane znaki związane z tematem lekcji. Końcowym elementem lekcji są pytania opracowane przez zespół, których zadaniem jest sprawdzenie i utrwalenie wiedzy przedstawionej na lekcji.

Na kolejnej lekcji obserwujemy dwie kilkunastoletnie dziewczynki podczas zajęć rozwijających umiejętności językowe. Oglądamy także lekcje dodatkowe dla małych dzieci. Na każdych zajęciach oprócz nauczyciela obecny jest tłumacz.

Na pewno szkoła, którą właśnie odwiedziliśmy to dobre miejsce dla dzieci i młodzieży z wadą słuchu. Tutaj uznaje się prawo ucznia do wypowiadanie się w języku dla niego naturalnym, pierwszym, ale widać też pracę nad poprawą umiejętności komunikacyjnych osób niesłyszących ze słyszącymi i słyszących z niesłyszącymi.

Dla uzupełnienia obrazu kolejna szkoła- Agrupamento de Escolas de Alcochete, Szkoła, w której dzieci uczą się w większych klasach, około 30 osobowych. W czasie lekcji nie ma tłumacza języka migowego. Dodatkowe zajęcia odbywają się po lekcjach. W tej szkole szczególny nacisk kładzie się na pracę z doradcą zawodowym, który ma pomóc młodym ludziom w wyborze dalszej szkoły.

POZNAWANIE KRAJU